Η στάση των Εβραίων έναντι του Ελληνικού απελευθερωτικού στρατού το 1912.

Μία από τις σκοτεινότερες πτυχές της Ελληνικής Ιστορίας, αφορώσα τον Πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο και την απελευθέρωση των υπόδουλων ελληνικών εδαφών της Ηπείρου και της Μακεδονίας από τον Ελληνικό Στρατό, σχετίζεται με την μισελληνική στάση έναντι αυτού των Εβραίων της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο….
Ο αρχιμανδρίτης Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, στο βιβλίο του «Εβραιομασονία», σελίς 146, αναγράφει πως εν όψει της προελάσεως του Ελληνικού Στρατού στην Ελλασσόνα, στις 15/10/1912, Εβραίοι της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι έλεγχαν τη στοά «Αλιάνς», συγκέντρωσαν υπό την μορφή εράνου και παρέδωσαν στον Τούρκο διοικητή της Θεσσαλονίκης το μυθικό ποσό των 650.000 χρυσών λιρών, ώστε να εξοπλίσει επαρκώς τον Τουρκικό στρατό που θα πολεμούσε τους Έλληνες! Μνεία του δημοσιεύματος αυτού, κάνει επίσης, ο Κωνσταντίνος Χολέβας στην εφημερίδα « Ελεύθερος Κόσμος» στις 16/7/1975, ενώ παράλληλα επικαλείται τηλεγράφημα του Άγγλου πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη Γκρέυ, ο οποίος αναφέρεται στην ύπαρξη μυστικής εβραιοτουρκικής συμμαχίας.

 Στην εφημερίδα «Σκρίπ», της 6ης Σεπτεμβρίου 1908, ο Ηλίας Βουτιερίδης γράφει… « ….Του εμπορικού τούτου πολέμου, ας τον ονομάσωμεν ούτω, κατά των Ελλήνων συμμετέχουν και οι Εβραίοι. Οι καλοί αυτοί άνθρωποι εύρον την ευκαιρίαν να δείξουν το πάντοτε δουλοπρεπές φρόνημά των και να οργισθούν κατά των Ελλήνων εκατονταπλασίως από όσον ωργίσθησαν οι Νεότουρκοι. Οι Εβραίοι δια να κολακεύσουν τους Νεότουρκους, εξέσχισαν τους λάρυγγάς των κατά την ημέρα της αφίξεως των Βουλγάρων, ζητωκραυγάζοντες υπέρ αυτών… Προ παντός όμως οι Έλληνες κατελήφθησαν ήδη υπό αηδίας προς τους Εβραίους, δια το ύπουλον και υποκριτικόν του χαρακτήρος των….».
Έτσι με αυτό το ήδη υπάρχον εχθρικό κλίμα των Εβραίων της Θεσσαλονίκης κατά των Ελλήνων, στην διάρκεια του κινήματος των Νεότουρκων, εξηγείται και η συγκρότηση εβραικού εθελοντικού σώματος στη Θεσσαλονίκη ώστε να πολεμήσει εναντίον του Ελληνικού Στρατού, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Εστίας» στις 9/10/1912. Μάλιστα, στο βιβλίο του Ε. Αβτζιγιάννη που τιτλοφορείται

«Η είσοδος του Ελληνικού Στρατού στην Θεσσαλονίκη το 1912», ( Εκδόσεις «Αμυντική Γραμμή», σελ. 56 ), καταγράφει… «Η Θεσσαλονίκη έπλεε στα γαλανόλευκα κατά την είσοδο του Ελληνικού Στρατού… Υπήρχαν και πολλά σπίτια, τα οποία ήταν ερμητικά κλειστά. Σαν να πενθούσαν οι ένοικοί τους. Αυτά ήταν τα σπίτια των Εβραίων, οι οποίοι ποτέ δεν έκρυψαν την αντίθεσή τους με την κατάληψη της πόλης από τους Έλληνες….».
Επίσης ο Αστυνόμος Νικόλαος Αργυριάδης αναφέρει σε άρθρο του στην εφημερίδα «Μακεδονία» στις 20/5/1933 επί του θέματος… « Ο Ελληνικός στρατός προχωρεί. Ο Ταχσίν κλονίζεται, καταρρέει, συντρίβεται. Οι Εβραίοι ετρομοκρατήθησαν. Μόνον ο Αυστριακός ναύαρχος θα μπορούσε να διώξει τους Έλληνες. Η Ανώτατη Ισραηλιτική Κοινοτική Επιτροπεία συνελθούσα υπό την προεδρίαν του αρχιραββίνου Μέιρ, απεφάσισε να επιδώση ψήφισμα προς τον Αυστριακόν ναύαρχον δια του οποίου παρεκαλείτο ούτος όπως εισηγηθή εις την Σεβαστήν Κυβέρνησίν του και διαταχθεί ο ελληνικός στρατός ίνα μη εισέλθη ένοπλος εις την πόλιν!

Ο Αυστριακός ναύαρχος ανέγνωσε μειδιών το γελοίο τούτο ψήφισμα και διαβεβαίωσε την επιτροπή των Εβραίων ότι οι Έλληνες δεν έχουν ανάγκην συστάσεων και κηδεμονίας. Οι Εβραίοι όμως επέμενον ότι ο Ελληνικός Στρατός θα τους…. έσφαζεν όλους και ότι ήτο επιβεβλημένη η αποστολή του ψηφίσματος τούτου προς
την Αυστριακήν κυβέρνησιν! Πράγματι αι μωρίαι της Ισραηλιτικής Κοινότητος ετηλέγραφήθησαν μέχρι Βιέννης, η Βιέννη ετηλεγράφησεν εις τας Αθήνας….

Η κυανόλευκος υψώθη εις τον Λευκόν Πύργον και η θλίψις εζωγραφίσθη εις τα πρόσωπα των Εβραίων οι προσεπαθούν να παρεμβάλλουν μύρια προσκόμματα εις το έργον της νέας διοικήσεως, διαβάλλοντες και συκοφαντούντες το έθνος μας. Μετά δύο ολοκλήρους εβδομάδας, συνελαμβάνετο σπείρα Εβραίων, μυστικών συνεδριάζουσα, η οποία διαθέτουσα τεράστια και πρωτοφανή οργάνωσιν, έργο είχε την δημιουργία πανικών και την συκοφάντησιν των Ελλήνων…»

Αλλά και στην απελευθέρωση των Ιωαννίνων από τον Ελληνικό Στρατό κατά τον Ά Βαλκανικό Πόλεμο, οι Εβραίοι δεν χαροποιήθηκαν. Όπως προκύπτει από το παλαιότερο σχολικό βιβλίο Ιστορίας της Στ’ Δημοτικού που επιγράφεται « Στα Νεότερα Χρόνια» ( σελ. 197 ), παρατίθεται επιστολή του δικηγόρου Π. Καρελά, ο οποίος πολέμησε ως δεκανέας στους Βαλκανικούς Πολέμους και μεταξύ άλλων επισημαίνει…. « Τα πήραμε τα Γιάννενα. Τα πήραμε με τη λόγχη προς δόξα του Ελληνικού Στρατού… Οι Έλληνες, ντυμένοι με φράγκικα ή ηπειρώτικα, ανέμιζαν τις σημαίες και πανηγύριζαν. Οι Εβραίοι τους ακολουθούσαν ανέκφραστοι….».

ΠΗΓΗ: ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
« ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ». Εκδόσεις «ΑΠΟΛΛΩΝΕΙΟ ΦΩΣ», ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΚΙΟΥΡΑΣ ΛΑ.Σ.Ι.ΤΑ