Στο 4ο Συνέδριο του σοσιαληστρικού ΠΑΣΟΚ, το οποίο διεξήχθη στις 30/6/1996, εκλέχτηκε πρόεδρός του ο Κώστας Σημίτης με 2.732 ψήφους έναντι 2.324 του αντιπάλου του Άκη Τσοχατζόπουλου σε σύνολο 5.111 σύνεδρων.
Ήταν η αρχή της διεφθαρμένης εποχής του εκσυγχρονισμού, η οποία σημαδεύει ακόμη και τώρα αρνητικότατα την χώρα. Τεράστιο το καταστροφικό έργο που προκάλεσε στην πατρίδα μας αυτό το σοσιαλιστικό κατέκτυπο, ονόματι Κώστας Σημίτης. Λίγοι πολιτικοί κατέγραψαν στο ενεργητικό τους, μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, το τεράστιο αρνητικό έργο που προκάλεσε ο Κ. Σημίτης. Από υπουργός Γεωργίας και μετέπειτα Εθνικής Οικονομίας μέχρι υπουργός Ανάπτυξης επί κυβερνήσεων Α. Παπανδρέου, ο πολιτικός αυτός Εφιάλτης από το Κορακοχώρι Ηλείας, επέδρασε καταστροφικά στα δημόσια πράγματα, διαλύοντας την αγροτική παραγωγή και μεταβάλλοντας τους γεωργούς σε αργόσχολους επιδοτούμενους, λαμβάνοντας φοροεισπρακτικά μέτρα, που οδήγησαν εκατοντάδες βιομηχανίες και βιοτεχνίες σταδιακά είτε στο κλείσιμο είτε στην αποχώρησή τους από την Ελλάδα, ενώ από το 1996 και εντεύθεν, ως Πρωθυπουργός πλέον, έδωσε την χαριστική βολή κατά του Ελληνισμού.
Ο Σημίτης δεν κατέστρεψε μόνο την Ελληνική οικονομία και την Εθνική αγροτική και δευτερογενή παραγωγή, αλλά κυρίως υπονόμευσε την ίδια υπόσταση του Ελληνικού Έθνους και την βιωσιμότητα του Ελληνικού Κράτους. Επί των ημερών του, η διαφθορά και η φαυλότητα κορυφώθηκε στο δημόσιο τομέα, ενώ αλλοτρίωσε πλήρως την συνείδηση του σύγχρονου Έλληνα, μεταλλάσσοντας τον σε υποχείριο των νεοταξιτών.
Αυτός ευθύνεται όχι μόνο για την προδοσία των Ιμίων, τον χειμώνα του 1996, αλλά και για την αναγνώριση δικαιωμάτων στο Αιγαίο στους Τούρκους, τον Ιούλιο του 1997 στην Μαδρίτη. Τον Δεκέμβριο του 1999 στη διάσκεψη της Ε.Ε. στο Ελσίνκι, μαζί με τον Γ. Παπανδρέου απεδέχθησαν την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, δεσμευόμενοι, σε περίπτωση αδυναμίας εξεύρεσης λύσης στις Ελληνοτουρκικές διαφορές, να τις παραπέμψουν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Ο πολιτικός αυτός νάνος, από κοινού με τον Γιάννο Παπαντωνίου και τον Λούκα Παπαδήμο, ευθύνεται απόλυτα για το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, τέχνασμα δια του οποίου αφαιμάχθηκαν οι αποταμιεύσεις των Ελλήνων, αρχίζοντας από αυτό το σημείο, σε συσχετισμό με τον επιδιωκόμενο υπερδανεισμό, η αντίστροφη μέτρηση για την οικονομική κρίση που πλήττει την χώρα...
Ο Κ. Σημίτης ήταν εκείνος που ξεπούλησε σημαντικό μέρος του αποθεματικού χρυσού της χώρας τον Αύγουστο του 2003, εκτιμώμενος σε 20-25 τόνους, ενώ
παράλληλα λάμβανε κρυφά δάνεια από την GOLDMAN SACHS των Ρότσιλντ, Ροκφέλλερ και Σόρος, προκειμένου να ισοσκελίσει πλασματικά τον προϋπολογισμό και να εντάξει την Ελλάδα στην ΟΝΕ, κατά εντολή των υπερατλαντικών εργοδοτών του, δημιουργώντας επαχθή χρέη για την χώρα μας.
Καταδίκασε συνειδητά την Ελληνική οικονομία σε πλήρη διάλυση, με την ένταξη της χώρας μας στην Ευρωζώνη. Το Δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε σε δυσθεώρητα ύψη, με αποτέλεσμα να επέλθει η χρεοκοπία και η απόλυτη εξάρτηση από τον ξένο παράγοντα.
Ο Σημίτης ευθύνεται για το αίσχος της παράδοσης του Οτσαλάν στους Τούρκους, ενώ επίσης επί των ημερών του, με πρωταγωνιστές τους Γ. Παπανδρέου και τον Εβραιοντονμέ Ισμαήλ Τζέμ, η Ελληνοτουρκική σύγκλιση που επιθυμούσαν τα Σιωνιστικά κέντρα εξουσίας, πραγματοποιήθηκε με τα ζειμπέκικα, τις τουρκικές τηλεοπτικές σειρές, τις εκατέρωθεν επισκέψεις, την λεγόμενη διπλωματία των σεισμών και τις επιχειρηματικές συγκλίσεις.
Ο Σημίτης ανταμείφθηκε με την επανεκλογή του, προκειμένου να ολοκληρωθεί το καταστρεπτικό έργο του. Πράγματι, την περίοδο που επακολούθησε, υπονομεύθηκαν, όσο ποτέ, τα θεμέλια της Ελληνικής οικονομίας και του κράτους, ανοίγοντας διάπλατα τα σύνορα της Ελλάδας στους λαθρομετανάστες, αναλαμβάνοντας την διοργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων, πενταπλασιάζοντας το κόστος κατασκευής των απαραίτητων έργων, γεγονός το οποίο διέλυσε, ότι είχε απομείνει από την Ελληνική οικονομία, ανοίγοντας τον δρόμο στην οριστική πτώχευση.
Ο Σημίτης παρέδωσε την σκυτάλη εξουσίας στον Γ.Παπανδρέου, ο οποίος έβαλε την ταφόπλακα στον Ελληνισμό. Σήμερα ο «σημιτικός εκσυγχρονισμός» επιβιώνει με την ύπαρξη του νυν προέδρου της Τράπεζας της Ελλάδας, Ιωάννη Στουρνάρα. Σε μια εποχή που επικρατεί η σύγχυση και η λήθη έπρεπε να επισημανθεί ποιοι και με ποιο συγκεκριμένο τρόπο ευθύνονται για την σημερινή κατάσταση. Όσο αφορά την τιμωρία τους, αυτή μπορεί να επέλθει από αδέκαστους και ασυμβίβαστους δικαστικούς λειτουργούς, για να τιμωρηθούν οι επίορκοι πολιτικάντηδες, οι οποίοι ευρισκόμενοι σε διατεταγμένη υπηρεσία ξένων κέντρων κατέστρεψαν τη χώρα. Δεν πρέπει να διαγραφούν οι μνήμες, τουναντίον να επανέλθουν στο προσκήνιο οι ευθύνες και τα μέγιστα ατοπήματα όσων πρόδωσαν τη χώρα και υπονόμευσαν το μέλλον της.
ΠΗΓΗ : Τ.Ο. ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗΣ, Γεώργιος Γκιούρας.