Η μεθοδική αποδόμηση της Ελληνικής κοινωνίας.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, τα πάντα άρχισαν να αλλάζουν στην Ελλάδα.
Το χρήμα από την Ευρωπαική  Ένωση έρρεε άφθονο και τα σύγχρονα ήθη κονιορτοποιούσαν και εκτόπιζαν τις παραδοσιακές αξίες.
Στόχος, η Εθνική ψυχή, η Ελληνικότητα και η καθιερωμένη στάση ζωής των Ελλήνων.
Η διαπλοκή που διαβρώνει και διαλύει τη χώρα και οι παρασιτικές δυνάμεις που την συνθέτουν, προκειμένου να καταφέρει να αποπροσανατολίσει την νεολαία του τόπου, προώθησε με επιτηδευμένο τρόπο τον σύγχρονο τρόπο ζωής.
Μέσα σε αυτή την μόδα προβλήθηκαν πρωτόγνωρα πρότυπα για την ελληνική κοινωνία.
Το νέο πρότυπο ανθρώπου ήταν αυτό που δεν ενοχλούσε, ήταν απολίτικο  και ενσαρκωνόταν από έναν μαλθακό τύπο με καλογυμνασμένο, φρεσκοξυρισμένο σώμα, με θηλυπρεπή χαρακτηριστικά, αρεστό και αποδεκτό στις παρέες των νέων. Σαφέστατα υφίσταται χαώδης διαφορά, με την αρχή «νούς υγιής, εν σώματι υγιή» που πρεσβεύουν οι πρόγονοί μας και θα πρέπει να συνδυάζεται με την αρετή και την ευψυχία για να υφίσταται μια ολοκληρωμένη αγαθή προσωπικότητα, με την επιτηδευμένη αισθητική του σύγχρονου στρεβλού προτύπου καθώς δεν έχει ουδεμία σχέση με την ανάγκη για αληθινή καλαισθησία ως ιδεολογική έκφραση της φυσικής ωραιότητας.

Οι νέες ακολουθώντας τις προσταγές της μόδας αναζητούσαν άγριο, ευκαιριακό σεξ, ενώ οι νέοι έπρεπε να ακολουθήσουν τις προδιαγραφές μια θηλυπρεπούς

Για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι: Η στενή σχέση Κ.Κ.Ε. και Σιωνισμού

Ένα από τα κόμματα-δημιουργήματα των τοποτηρητών της ξενοκρατίας στον τόπο μας, αποτελεί και το ΚΚΕ. Ο ρόλος του και οι σκοποί της συστάσεώς του, είχαν ήδη διαφανεί από το 1918, όταν  Έλληνες σοσιαλιστές με εθνική συνείδηση είχαν καταγγείλει το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας (Σ.Ε.Κ.Ε.), σαν εβραϊκό δημιούργημα, αποχωρώντας ομαδικά από αυτό.

Στο βιβλίο του πρώην Γενικού Γραμματέα και βουλευτή του ΚΚΕ Ελευθέριου Σταυρίδη «Τα παρασκήνια του ΚΚΕ» (σελ. 13) αναγράφονται τα ακόλουθα αποκαλυπτικά… «Ιδρυτές του ΚΚΕ τόσο στην Αθήνα, όσο και στην Θεσσαλονίκη, ήταν Ισραηλίτες ή κρυπτοεβραίοι  Έλληνες, το δε κίνημά τους, παρόλα τα σοσιαλιστικά φαινόμενα ή προσχήματα , ήταν εθνικιστικό εβραϊκό… Δυστυχώς τα σοσιαλιστικά μας επιχειρήματα δεν εισακούσθηκαν εφόσον η εβραϊκή ηγεσία είχε τους δικούς της ανθελληνικούς σκοπούς, οι δε γύρω από αυτήν Έλληνες προλετάριοι ήταν αγράμματοι και αφελείς. Προσήλθαμε, εν τούτοις, ως μειοψηφία στο πρώτο Σοσιαλιστικό Συνέδριο το 1918, αγωνιστήκαμε και πάλι, αλλά αποχωρήσαμε για να μην γίνουμε όργανα της κομμουνιστικής εβραϊκής πλειοψηφίας…».


Το κόμμα αυτό έπειτα μετονομάσθηκε σε ΚΚΕ. Τη δημιουργία του ΚΚΕ από σιωνιστικούς κύκλους την παραδέχονται και οι ίδιοι οι Εβραίοι. Στο περιοδικό «Χρονικά», επίσημο έντυπο του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου στην Ελλάδα (τεύχος Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου 1992, σελ. 13-14), διαβάζουμε, μεταξύ άλλων, και τα ακόλουθα αποκαλυπτικά… «Ευθύς μετά τη νεοτουρκική επανάσταση, δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη, το σιωνιστικό κίνημα με την ίδρυση της λέσχης «Μπενέ Σιών» και του αθλητικού συλλόγου «Μακαμπή».

Ο σιωνισμός είχε πρωτοεμφανισθεί στην πόλη από το 1899, καλυπτόμενος αρχικά κάτω από τον μανδύα σωματείων όπως η «Καδιμά» που προέβαλλε σαν κύριο σκοπό την διάδοση της εβραϊκής γλώσσας. Σχεδόν ταυτόχρονα, το 1909, μέσα από την ευάριθμη εβραϊκή εργατική τάξη της Θεσσαλονίκης, γεννιέται και η σοσιαλιστική εργατική ομοσπονδία, περισσότερο γνωστή με τον τίτλο της «Φεντερασιόν» στην ισπανοεβραική γλώσσα, που θα λειτουργήσει αυτόνομα μέχρι το 1918, όταν μαζί με άλλες ελληνικές αριστερές οργανώσεις έγινε συνιδρύτρια του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας (ΣΕΚΕ).

Ιδρυτής και ηγέτης της Φεντερασιόν ήταν ο Αβραάμ Μπεναρόγια. Το ΣΕΚΕ, ιδρυθέν στις 17/11/1918, προσχώρησε στην Γ΄ Κομμουνιστική Διεθνή, της οποίας