Μια μεθοδευμένη πορεία προς την εξαθλίωση

Η πρόσφατη ταραχώδης οικονομική περίοδος, που διένυσε η χώρα μας και η οποία δεν προβλέπεται να αποκλιμακωθεί σύντομα, έπληξε ανεπανόρθωτα το ήδη συρρικνωμένο εισόδημα των επαγγελματιών ταξί. Η άσχημη κατάσταση στον κλάδο, λόγω της συνεχούς πτωτικής οικονομικής πορείας της χώρας, επιδεινώθηκε ακόμα περισσότερο με τον κεφαλαιακό έλεγχο των ελληνικών τραπεζών και η αντίστοιχη τραπεζική αργία μετέτρεψε τη χρησιμοποίηση του ταξί σε απαγορευτικό μέσο, από είδος πολυτελείας που ήδη ήταν. Οι πολίτες χρησιμοποιούν πλέον, τα ελάχιστα χρήματα που παίρνουν μέσω αναλήψεων από τα ΑΤΜ των τραπεζών, για την κάλυψη βασικών αναγκών διαβίωσης.

Χαρακτηριστικό γεγονός είναι πως παρουσιάζεται πτώση έως 70% στη ζήτηση των πελατών, ενώ από την ημέρα που έκλεισαν οι τράπεζες, υπάρχει μια περαιτέρω μείωση των εσόδων κατά 30 – 35%, με αποτέλεσμα να μην μπορούν πλέον οι αυτοκινητιστές ταξί να ανταποκριθούν ακόμη και στα τρέχοντα έξοδα συντήρησης των οχημάτων τους.

Ακόμη τραγικότερη είναι η κατάσταση που επικρατεί στους αυτοκινητιστές ταξί της περιφέρειας, οποίοι πλέον σε μια ολόκληρη εργάσιμη ημέρα εξυπηρετούν στην καλύτερη των περιπτώσεων 1-2 πελάτες! Σε πόλεις όπως ο Βόλος, η Πάτρα, τα Τρίκαλα και η Κοζάνη σύνηθες φαινόμενο είναι πλέον οι οδηγοί ταξί να εργάζονται 16-18 ώρες, για να ανταποκριθούν αποκλειστικά στα έξοδα διαβίωσης αυτών και των οικογενειών τους, ενώ ο συνωστισμός που επικρατεί στις πιάτσες ταξί, ακόμη και σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της οικτρής κατάστασης του κλάδου, όταν η αναμονή παραλαβής στην κεντρικότερη πιάτσα της Θεσσαλονίκης, αυτής της Μητροπόλεως, υπερβαίνει πλέον τα 45΄, ενώ στο Σταθμό Υπεραστικών Λεωφορείων ΚΤΕΛ αγγίζει τις δύο ώρες σε ορισμένες περιπτώσεις και στο Αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης υπερβαίνει τις τρεις ώρες, εν μέσω θερινής τουριστικής περιόδου.

Εκτός των αριθμών και των στατιστικών στοιχείων, υπάρχουν οι άνθρωποι και το χειρότερο θέαμα είναι παντού να παρατηρούνται πρόσωπα κατηφή και σκεπτικά για
το παρόν αλλά κυρίως για το μέλλον το οποίο προδιαγράφεται ζοφερό. Οι αυτοκινητιστές ταξί,  λόγω της επαγγελματικής ιδιότητάς τους, διαπιστώνουν συνεχώς το καταρρακωμένο ηθικό των σύγχρονων Ελλήνων. Η ψυχολογική διάθεση έχει φθάσει στο χαμηλότερο σημείο, αναλογιζόμενοι την επερχόμενη φορολογική μνημονιακή  λαίλαπα και την θέσπιση του 23% ΦΠΑ. Η μεθοδική υποδούλωση της χώρας στους παγκόσμιους τοκογλύφους και η βαθμιαία φτωχοποίηση των Ελλήνων, φαίνεται να είναι χωρίς τέλος.

Οι διαβεβαιώσεις του προέδρου της Ομοσπονδίας αυτοκινητιστών ταξί, ότι δεν πρόκειται να γίνει καμιά απελευθέρωση του επαγγέλματός μας, δεν εμπνέει εμπιστοσύνη, αφού τις ίδιες διαβεβαιώσεις παρείχε για μη αύξηση του ΦΠΑ στον κλάδο. Όμως για ποια «απελευθέρωση» μπορεί να τίθεται ζήτημα, όταν ο κλάδος διανύει την χείριστη οικονομική πορεία; Μήπως υπονοείται η είσοδος πολυεθνικών εταιρειών ταξί, οι οποίες θα κυριαρχήσουν στην ελληνική αγορά, αφού ήδη θα έχει εξοντωθεί ο μικρός ανεξάρτητος ιδιοκτήτης λόγω της φοροληστείας  από ένα κράτος που μισεί τους πολίτες του και των δυσβάστακτων λειτουργικών εξόδων, στα οποία αδυνατεί να ανταποκριθεί, ενώ θα αντικατασταθεί και ως υπάλληλος ακόμη από τους νομιμοποιημένους λαθροεποίκους;

Ίσως όλα τα παραπάνω να λέγονται για τους ταξιτζήδες, αλλά αν αλλάξει κανείς μερικές λέξεις τελικά ισχύουν για κάθε επαγγελματία, για κάθε εργαζόμενο, για κάθε Έλληνα.

ΛΑ.Σ.Ι.ΤΑ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Η πρόσφατη ταραχώδης οικονομική περίοδος, που διένυσε η χώρα μας και η οποία δεν προβλέπεται να αποκλιμακωθεί σύντομα, έπληξε ανεπανόρθωτα το ήδη συρρικνωμένο εισόδημα των επαγγελματιών ταξί. Η άσχημη κατάσταση στον κλάδο, λόγω της συνεχούς πτωτικής οικονομικής πορείας της χώρας, επιδεινώθηκε ακόμα περισσότερο με τον κεφαλαιακό έλεγχο των ελληνικών τραπεζών και η αντίστοιχη τραπεζική αργία μετέτρεψε τη χρησιμοποίηση του ταξί σε απαγορευτικό μέσο, από είδος πολυτελείας που ήδη ήταν. Οι πολίτες χρησιμοποιούν πλέον, τα ελάχιστα χρήματα που παίρνουν μέσω αναλήψεων από τα ΑΤΜ των τραπεζών, για την κάλυψη βασικών αναγκών διαβίωσης.

Χαρακτηριστικό γεγονός είναι πως παρουσιάζεται πτώση έως 70% στη ζήτηση των πελατών, ενώ από την ημέρα που έκλεισαν οι τράπεζες, υπάρχει μια περαιτέρω μείωση των εσόδων κατά 30 – 35%, με αποτέλεσμα να μην μπορούν πλέον οι αυτοκινητιστές ταξί να ανταποκριθούν ακόμη και στα τρέχοντα έξοδα συντήρησης των οχημάτων τους.

Ακόμη τραγικότερη είναι η κατάσταση που επικρατεί στους αυτοκινητιστές ταξί της περιφέρειας, οποίοι πλέον σε μια ολόκληρη εργάσιμη ημέρα εξυπηρετούν στην καλύτερη των περιπτώσεων 1-2 πελάτες! Σε πόλεις όπως ο Βόλος, η Πάτρα, τα Τρίκαλα και η Κοζάνη σύνηθες φαινόμενο είναι πλέον οι οδηγοί ταξί να εργάζονται 16-18 ώρες, για να ανταποκριθούν αποκλειστικά στα έξοδα διαβίωσης αυτών και των οικογενειών τους, ενώ ο συνωστισμός που επικρατεί στις πιάτσες ταξί, ακόμη και σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της οικτρής κατάστασης του κλάδου, όταν η αναμονή παραλαβής στην κεντρικότερη πιάτσα της Θεσσαλονίκης, αυτής της Μητροπόλεως, υπερβαίνει πλέον τα 45΄, ενώ στο Σταθμό Υπεραστικών Λεωφορείων ΚΤΕΛ αγγίζει τις δύο ώρες σε ορισμένες περιπτώσεις και στο Αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης υπερβαίνει τις τρεις ώρες, εν μέσω θερινής τουριστικής περιόδου.

Εκτός των αριθμών και των στατιστικών στοιχείων, υπάρχουν οι άνθρωποι και το χειρότερο θέαμα είναι παντού να παρατηρούνται πρόσωπα κατηφή και σκεπτικά για το παρόν αλλά κυρίως για το μέλλον το οποίο προδιαγράφεται ζοφερό. Οι αυτοκινητιστές ταξί,  λόγω της επαγγελματικής ιδιότητάς τους, διαπιστώνουν συνεχώς το καταρρακωμένο ηθικό των σύγχρονων Ελλήνων. Η ψυχολογική διάθεση έχει φθάσει στο χαμηλότερο σημείο, αναλογιζόμενοι την επερχόμενη φορολογική μνημονιακή  λαίλαπα και την θέσπιση του 23% ΦΠΑ. Η μεθοδική υποδούλωση της χώρας στους παγκόσμιους τοκογλύφους και η βαθμιαία φτωχοποίηση των Ελλήνων, φαίνεται να είναι χωρίς τέλος.

Οι διαβεβαιώσεις του προέδρου της Ομοσπονδίας αυτοκινητιστών ταξί, ότι δεν πρόκειται να γίνει καμιά απελευθέρωση του επαγγέλματός μας, δεν εμπνέει εμπιστοσύνη, αφού τις ίδιες διαβεβαιώσεις παρείχε για μη αύξηση του ΦΠΑ στον κλάδο. Όμως για ποια «απελευθέρωση» μπορεί να τίθεται ζήτημα, όταν ο κλάδος διανύει την χείριστη οικονομική πορεία; Μήπως υπονοείται η είσοδος πολυεθνικών εταιρειών ταξί, οι οποίες θα κυριαρχήσουν στην ελληνική αγορά, αφού ήδη θα έχει εξοντωθεί ο μικρός ανεξάρτητος ιδιοκτήτης λόγω της φοροληστείας  από ένα κράτος που μισεί τους πολίτες του και των δυσβάστακτων λειτουργικών εξόδων, στα οποία αδυνατεί να ανταποκριθεί, ενώ θα αντικατασταθεί και ως υπάλληλος ακόμη από τους νομιμοποιημένους λαθροεποίκους;

Ίσως όλα τα παραπάνω να λέγονται για τους ταξιτζήδες, αλλά αν αλλάξει κανείς μερικές λέξεις τελικά ισχύουν για κάθε επαγγελματία, για κάθε εργαζόμενο, για κάθε Έλληνα.

ΛΑ.Σ.Ι.ΤΑ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

- See more at: http://www.xathess.gr/index.php/enimerosi/view/3288#sthash.VZrOCQCX.82w7tS2o.dpuf