Ο κλάδος των αυτοκινητιστών ταξί καθημερινά ολισθαίνει προς το βάραθρο της καταστροφής. Το εισόδημα των αυτοκινητιστών ταξί συνεχώς σμικρύνεται σε μια κοινωνία η οποια πτωχοποιειται συνέχεια και το ανθελληνικό κράτος απομυζει με την υπερφορολογηση τα ισχνα έσοδα της μέσης ελλαδικής οικογένειας.
Ιδιαιτερα, οι αυτοκινητιστές ταξί ανήμποροι παρακολουθούν τα χρέη τους προς τον οργανισμό ασφάλισή τους και την εφορία να διογκώνονται, αδιαφορώντας πλέον πολλοί από αυτούς να τα αντιμετωπίσουν, έστω με κάποια κιβδηλη παρεχόμενη ρύθμιση από το κράτος, αποδεχόμενοι πως δεν υπάρχει σωτηρία στην τελματωδη κατάσταση την οποια έχουν περιέλθει.
Αυτά τα χρέη όμως, είναι " κινούμενη άμμος " όπου βυθίζονται οι ίδιοι και τελικά τους υπερκαλύπτει. Πλέον προέχει η επιβίωση αυτών και των οικογενειών τους με οποιοδήποτε τίμημα.
Ακόμη και όσοι λιγοστοί εναπομείναν να αντεπεξέρχονται στις οικονομικές υποχρεώσεις τους προς το κράτος, είναι βαθύτατα σκεπτικοί αν θα έχουν την μελλοντική δυνατότητα να ανταποκριθούν στην αδυσώπητη κρατική φορολογική πολιτική σε συνδυασμό με τα καταστρεπτικά μικτά επαγγελματικά έσοδα. Ακόμη και ο ενδόμυχος φόβος έχει κυριεύσει τους περισσότερους της καθόλα απιθανης περίπτωσης, εφόσον κινούνται συνεχώς στο ελλαδικό οδικό δίκτυο λόγω της φύσεως της εργασίας τους, να μην υποστούν σοβαρή βλάβη τα ταξί τους, να μην εμπλακούν σε ατύχημα, ακόμη περισσότερο να μην αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα υγείας και αναγκαστούν να τεθούν εκτός επαγγελματικής δραστηριότητας, έστω και για σύντομο χρονικό διάστημα.
Ακόμη πιο λυπηρό φαινόμενο, είναι να θεωρούν τυχερούς όσους πρόλαβαν και κατάφεραν να πωλήσουν τα ταξί τους, καθώς όσοι επέμειναν να συνεχίσουν να εργάζονται υπο τις συγκεκριμένες αντίξοες συνθήκες, κατά πάσα πιθανότητα θα παραμείνουν με επαγγελματική οικονομική ευτελή αξία και υποτίμηση της περιουσίας τους.
Από την άλλη πλευρά, αυτοί οι οποίοι είναι στην συνδικαλιστική ηγεσία του κλάδου, απλώς αρκούνται να παρακολουθούν τις εξελίξεις, δέσμιοι των κομματικών τους χειραγωγήσεων, ικανοποιούμενοι στις δηλώσεις συμπάθειας και κατανόησης από τους αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες, οι οποίοι έχουν καταστεί αναρμοδιοι αφού καθοδηγούνται ως υποτελείς από τους διεθνείς τοκογλύφους, και για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους οι κρατούντες του κλάδου περί άλλων τυρβαζουν.
Έτσι, με το γενικότερο αρνητικο κλίμα, πλησιάζουν οι εκλογές του ΣΑΤΑ, του μεγαλύτερου σωματείου αυτοκινητιστών ταξί της χώρας. Είναι πασιφανές πως θα είναι η κρισιμότερη εκλογική αναμέτρηση.
Όπως είναι φανερό πως πολλοί συνάδελφοι απογοητευμένοι δεν επιθυμούν να συμμετάσχουν στην εκλογική διαδικασία ακόμη και ως απλοί ψηφοφόροι. Η αποχή όμως δεν είναι λύση! Είναι φυγομαχια!
Φυγομαχια από τα προβλήματα που ταλανίζουν τον κλάδο και διαρκώς υπερμεγεθυνονται! Φυγομαχια από τα προβλήματα που οι ίδιοι αντιμετωπίζουν! Η αποχή ευνοεί τους ισχυρούς και το υπάρχον σαθρό κατεστημένο! Αυτοί οι οποίοι το αντιπροσωπεύουν πλέον πρέπει να τεθούν στο περιθωριο! Δεν είναι θέμα προσώπων αποκλειστικά! Αυτά έρχονται και παρέρχονται! Άλλωστε ανευρίσκονται οι κατάλληλοι διάδοχοι τους!
Είναι ζήτημα άρρωστης νοοτροπίας, η οποια πρέπει να τεθεί στο χρονοντούλαπο της συνδικαλιστικής ιστορίας. Όπως λανθασμένη νοοτροπία είναι η επιλογή της αποχής από τους συναδέλφους, την οποια το ισχύον χρόνιο συνδικαλιστικό σύστημα έχει τους μηχανισμούς να ανταπεξέλθει και να εξέλθει νικηφόρο για μια ακόμη περίπτωση. Δεν επαρκούν οι " λεονταρισμοι "εκ του ασφαλούς στις πιάτσες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αντιθέτως, λειτουργούν επιτηδευμένα ως μέσο εκτόνωσης. Πλέον δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Η θα σταλεί η ηγεσία του ΣΑΤΑ στην οικία της, η θα συνεχίσει με την ενοχή ανοχή των συναδέλφων να κυριαρχεί.
Ο ΛΑΪΚΌΣ ΣΎΝΔΕΣΜΟΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΏΝ ΤΑΞΊ θα είναι παρών και σε αυτή την μάχη! Οι Εθνικιστές αυτοκινητιστές ταξί δεν παραδίδουν τα όπλα! Από εκεί και περα....ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ, ΕΣΥ ΑΠΟΦΑΣΊΖΕΙΣ! Γεώργιος Γκιουρας.