Η είδηση της ιταλικής
επιθέσεως εναντίον της Ελλάδας προκάλεσε στον απόδημο και αλύτρωτο Ελληνισμό τα
ίδια αισθήματα που ξεσήκωσε και στην Ελλάδα. Η ψυχή του Έθνους ήταν παντού η
ίδια και πάλλονταν με τον ίδιο ρυθμό. Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στον
Καναδά, στην Αυστραλία, στην Αίγυπτο, στην Νότια Αφρική, στην Κωνσταντινούπολη,
όπου υπήρχαν πυκνές ελληνικές παροικίες, οι εκδηλώσεις είχαν προσλάβει
αναρίθμητες μορφές.
Εκεί όμως που ο ενθουσιασμός έλαβε τη μορφή αληθινού
παραληρήματος ήταν στην βρετανοκρατούμενη Κύπρο.
Μόλις έφθασε η είδηση πως η Ελλάδα πολεμούσε κατά της
Ιταλίας, τα κρυμμένα στα ιερά άδυτα των οικιών ελληνικά σύμβολα κυμάτισαν σε
κάθε κατοικία, σε κάθε κατάστημα, σε κάθε κτίριο της μαρτυρικής Μεγαλονήσου.
Ολόκληρο το νησί σκεπάστηκε από το πολυπόθητο χρώμα της γαλανόλευκης και οι
οδοί αντηχούσαν την κραυγή της ελπίδας, την ιαχή της βέβαιης νίκης, ύψωσαν ως
τα ουράνια το όνομα της Μητέρας Πατρίδας.
Χαρακτηριστικό είναι το τηλεγράφημα του ανταποκριτή του
διεθνούς πρακτορείου ειδήσεων Ρώυτερ στην Λευκωσία, πως στο ελληνικό προξενείο
σε πυκνές μάζες προσέρχονταν ευσταλείς Κύπριοι, που ζητούσαν να σταλθούν στην
Ελλάδα, για να υπηρετήσουν στις τάξεις του Ελληνικού Στρατού.
Όπως και στη Λεμεσό, ούτε οι κλειστές θύρες του γυμνασίου,
ούτε τα υψηλά κιγκλιδώματα, ούτε οι κανονισμοί και η τιμωρία εμπόδισαν τους
μαθητές να πάρουν τα Ελληνικά λάβαρα και να τρέξουν στους δρόμους έμπνεοι
πατριωτικού ενθουσιασμού.
Τα ''σφραγισμένα'' στόματα από την βρετανική κατοχή
άνοιξαν, όταν το ραδιόφωνο έστελνε το μήνυμα για την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού
πολέμου. Συγκεντρωμένοι στη Β' τάξη Γυμνασίου, οι μαθητές συμφώνησαν να
τολμήσουν να πάρουν τις ελληνικές σημαίες, παρά την ρητή απαγόρευση των
Βρετανών, και να διαδηλώσουν στους δρόμους της Λεμεσού.
Έτρεξαν αμέσως στις οικίες τους, ερεύνησαν ενδελεχώς τις
αποθήκες, έβγαλαν από τα βάθη τους την Ιερή Γαλανόλευκη. Ξεχύθηκαν στους
δρόμους, κατευθύνθηκαν στα κωδωνοστάσια των ιερών ναών. Επικρατούσε γενικός
ενθουσιασμός!
Οι μαθητές έδωσαν το έναυσμα, τα καταστήματα έκλεισαν, οι
Λεμεσιανοί διέκοψαν τις εργασίες τους, κύματα ενθουσιασμένων ανθρώπων
τραγουδούσαν εμβατήρια, δάκρυζαν. Οι οδοί της Λεμεσού γέμισαν από ελληνικές
σημαίες και λάβαρα. Παντού κωδωνοκρουσίες, ο Εθνικός Ύμνος, λόγοι πατριωτικοί,
εμβατήρια, παραλήρημα εθνικής υπερηφάνειας.
Και όχι μόνο στην Λευκωσία και την Λεμεσό αλλά σε κάθε γωνιά
της νήσου της Αφροδίτης.
Γεώργιος Γκιούρας
ΛΑ.Σ.Ι.ΤΑ. Θεσσαλονίκης
ΛΑ.Σ.Ι.ΤΑ. Θεσσαλονίκης